BÖLÜM 7

1. Vay halime benim! Yazın meyve toplandıktan
Ve bağ bozumundan artakalan yiyecek alındıktan sonra tek bir salkım bulamayan adam gibiyim.
Canım turfanda inciri nasıl da çekiyor!
2. Ülkede Tanrı'ya sadık kul kalmadı.
İnsanlar arasında dürüst kimse yok.
Herkes kan dökmek için pusuda.
Kardeş kardeşe tuzak kuruyor.
3. Kötülük yapmakta elleri ne de becerikli!
Önderler armağan istiyor, yargıçlar rüşvet alıyor.
Güçlüler her istediklerini zorla yaptırıyor,
Düzen üstüne düzen kuruyorlar.
4. En iyileri çalı çırpıdan değersiz,
En dürüstleri dikenli çitten beterdir.
Ama peygamberlerinin uyardığı gibi,
Cezalandırılacakları gün geldi çattı.
Şaşkınlık içindeler şimdi.
5. İnanmayın komşunuza,
Dostunuza güvenmeyin.
Koynunuzda yatan karınızın yanında bile
Sıkı tutun ağzınızı.
6. Çünkü oğul babasına saygısızlık ediyor,
Kız annesine, gelin kaynanasına karşı geliyor.
İnsanın düşmanı kendi ev halkıdır.
7. Ama ben umutla RAB'be bakıyor,
Kurtarıcım olan Tanrı'yı bekliyorum.
Duyacak beni Tanrım.
8. Halime sevinme, ey düşmanım!
Düşsem de kalkarım.
Karanlıkta kalsam bile RAB bana ışık olur.
9. RAB'be karşı günah işlediğim için,
O'nun öfkesine dayanmalıyım.
Sonunda davamı savunup hakkımı alacak,
Beni ışığa çıkaracak, adaletini göreceğim.
10. Düşmanım da görecek ve utanç içinde kalacak.
O düşman ki,
“Hani Tanrın RAB nerede?” diye soruyordu bana.
Onun düşüşünü gözlerimle göreceğim.
Sokaktaki çamur gibi ayak altında çiğnenecek.
11. Ey Yeruşalim,
Surlarının onarılacağı,
Sınırlarının genişletileceği gün gelecek.
12. Halkımızdan olanlar o gün
Asur'dan Mısır'a,
Mısır'dan Fırat'a kadar uzanan topraklardan,
Denizler arasında, dağlar arasında kalan topraklardan sana gelecekler.
13. Ama ülke, içinde yaşayanların yaptığı kötülükler yüzünden viraneye dönecek.
14. Ya RAB, mirasın olan
Ve Karmel'in ortasındaki ormanda ayrı yaşayan sürünü, halkını
Değneğinle güt.
Geçmişte olduğu gibi,
Başan'da ve Gilat'ta beslensinler.
15. Bizi Mısır'dan çıkardığın günlerdeki gibi,
Harikalar yarat halkın için.
16. Uluslar bunu görünce
Yaptıkları bunca zorbalıktan utanacaklar.
Elleriyle ağızlarını kapayacak, kulaklarını tıkayacaklar.
17. Yılanlar gibi, sürüngenler gibi toprak yalayacak,
Titreyerek sığınaklarından çıkacaklar.
Ey Tanrımız RAB, dehşet içinde sana dönecek
Ve senden korkacaklar.
18. Senin gibi suçları silen,
Halkından artakalanların başkaldırılarını bağışlayan başka tanrı var mı?
Sonsuza dek öfkeli kalmazsın,
Çünkü merhametli olmaktan hoşlanırsın.
19. Bize yine acıyacaksın,
Çiğneyeceksin suçlarımızı ayak altında.
Bütün günahlarımızı denizin dibine atacaksın.
20. Geçmişte atalarımıza ant içtiğin gibi,
Yakup'un ve İbrahim'in torunları olan bizlere de verdiğin sözü tutacak ve merhamet edeceksin.